CEVAP:

Cuma namazı 2 rekâttır. Cuma için camiye girildikten sonra 2 veya isteğe göre 4 rekât tahiyyetü’l-mescid namazı kılınır. Farz bittikten sonra çalışanlar iş yerlerine, çalışmayanlar evlerine döner, isterlerse 2 veya 4 rekât daha nafile namaz kılarlar.

Allah Teâlâ şöyle buyurur:

“Ey inanıp güvenenler! Cuma günü namaz için çağrı yapıldığında alış verişi bırakın; Allah’ın zikrine koşun. Bilseniz bu sizin için daha hayırlıdır.

Namazı bitirdiğinizde yeryüzüne dağılın ve Allah’ın lütfunu arayın. Allah’ın sözlerini sık sık hatırlayın ki umduğunuza kavuşasınız.” (Cuma, 62/9-10)

İki rekâtlık Cuma namazı kılınınca dağılmak gerekir. Yukarıdaki ayetten ilk olarak anlaşılan budur. Abdullah b. Ömer radiyallahu anh şöyle dedi: “Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Cuma namazından sonra mescidden ayrılıncaya kadar namaz kılmaz, ayrılınca evinde (“Evinde” ifadesi Müslim’de geçmektedir) iki rekât kılardı. (Buhârî, Cuma, 39; Müslim, Cuma, 71)

Abdullah b. Ömer, Cuma günü olduğu yerde iki rekât namaz kılan birini gördü ve onu iterek şöyle dedi: “Cumayı dört rekât mı kılmak istiyorsun?” Abdullah evinde iki rekât namaz kılar ve şöyle derdi: “Resulullah böyle yapardı.” (Ebû Davud, Cuma, 1127)

Atâ, Abdullah b. Ömer ile ilgili olarak şunları söylemiştir: Mekke’de bulunur da Cumayı kılarsa ileri geçer iki rekât kılar, sonra ileri geçer dört rekât kılardı. Medine’de olduğu zaman Cumayı kılar, sonra evine döner iki rekât kılardı. Mescitte kılmazdı. Derdi ki, “Resulullah böyle yapardı.” (Ebû Davud, Cuma, 1130)

Nafi’in şöyle dediği rivayet edilmiştir: “Ömer Cumadan önce namazı uzatır, Cumadan sonra evinde iki rekât kılar ve derdi ki: Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem de böyle yapardı.” (Ebû Davud, Cuma, 1128)

Ebu Hureyre, Resulullah’ın şöyle dediğini rivayet ediyor: “Sizden biri Cumayı kıldıktan sonra dört rekât namaz kılsın.” (Müslim, Cuma, 67; Ebû Davud, Cuma, 1131)

Ebu Hureyre, Resulullah sallallahu aleyhi ve sellemin şöyle dediğini rivayet etmiştir: “Cumadan sonra namaz kılacak olursanız dört rekât kılın.” (Müslim, Cuma, 68; Ebû Davud, Cuma, 1131; Tirmizi, Cuma, 523)

es-Sâib diyor ki, Muaviye ile birlikte maksurede (hünkar mahfilinde) Cuma namazını kıldık. İmam selam verince kalktım, aynı yerde namaza devam ettim. Muaviye bana birini gönderdi ve dedi ki, “Bu yaptığını bir daha yapma. Cuma namazını kıldıktan sonra dışarı çıkmadan veya biraz konuşmadan başka namaz kılma. Çünkü Resulullah bize böyle emretmişti. Konuşmadıkça veya dışarı çıkmadıkça bir namazın diğerine eklenmemesini isterdi.” (Müslim, Cuma, 73; Ebû Davud, Cuma, 1128)