SORU:
Yemeğin ortasında dua etmek sünnet midir? Peygamberimiz yemeğin ortasındayken dua etmiş midir?
Tarih: 30 Ekim 2010Yemeğin ortasında dua etmek sünnet midir? Peygamberimiz yemeğin ortasındayken dua etmiş midir?
Tarih: 30 Ekim 2010Hadis kitaplarında konuyla ilgili rivayetlere baktığımızda Peygamberimizin yemeğin ortasında dua ettiğine dair herhangi bir rivayete rastlayamadık. O, yemeğin başında besmele çeker ve çekilmesini tavsiye eder, yemeğin başında unutulması halinde ortasında veya sonunda da besmele çekilebileceğini söylerdi. Duayı ise yemeği bitirdikten sonra ederdi. Konuyla ilgili rivayetler şöyledir:
Âişe radıyallahu anhâ Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğunu söyledi:
“Biriniz yemek yerken besmele çeksin. Şayet yemeğe başlarken besmele çekmeyi unutursa, hatırladığı anda ‘baştan sona bismillah’ desin.” (Ebû Dâvûd, Et’ime 15; Tirmizî, Et’ime 47)
Ümeyye b. Mahşi radıyallahu anh’tan: “Allah’ın resulü bir gün otururken yanında birisi yemek yiyordu, besmele çekmemişti. Yemeği bitirdi, ancak son bir lokması kalmıştı ki onu ağzına atarken: “Başında da sonunda da Bismillah olsun!” dedi. Bunun üzerine Resul-i Ekrem güldü ve sonra: “Şeytan durmadan bu adamla beraber yiyordu. Adam, Allah’ın adını zikredince şeytan ne yediyse kustu.” buyurdu.” (Müslim, Eşribe, 103; İbn Mâce, Dua, 19; Ebû Dâvûd, Et’ime, 15; Ahmed b. Hanbel, 3/344.)
Ebû Ümâme radıyallahu anh’tan rivayet edildiğine göre Peygamber aleyhisselâm sofrasını kaldırdığı zaman şöyle derdi:
“Ey Rabbimiz! Sana tertemiz duygularla, eksilmeyip artan, huzurundan geri çevrilmeyip kabul edilen sayısız hamd ile hamd ederiz.” (Buhârî, Et`ime 54. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Et`ime 52; Tirmizî, Daavât 55; İbni Mâce, Et`ime 16)
Muâz b. Enes radıyallahu anh’tan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Bir kimse yemek yedikten sonra: Bana bu yemeği yediren, sonucu etkileyecek bir güç ve kudretim olmaksızın onu bana nasip eden Allah’a hamd olsun, derse, geçmiş günahları bağışlanır.” (Ebû Dâvûd, Libâs 1; Tirmizî, Daavât 56. Ayrıca bk. İbni Mâce, Et’ime 16)
Etiketler: