Birine Türk parasıyla borç para verip, daha sonra bu borcun karşılığını dolar veya altın cinsinden istememizde dinî açıdan bir sakınca var mıdır?
Tarih: 10 Ağustos 2009
CEVAP:
Borçlanmalardaki değer farkı, altına, gümüşe ve enflasyon oranına göre hesap edilebilir. Bugün altın ve gümüş, para olmaktan çıkmış, diğer mallar gibi olmuştur. Artık onlar da değer kazanmakta ve zaman zaman ucuzlamaktadır. Mesela 1980 yılının ilk aylarında bir ons (31 gr.) altın 850 dolarken, 9 Mart 1982 günü 335,5 dolara düşmüştü. İki yıl içinde doların da değer kaybettiği dikkate alınırsa altının değer kaybının daha büyük olduğu görülür. Ancak altının borsalarda dalgalanması ve değerinin inip çıkması kısa vadelidir. Altın, uzun vadede değerini koruyabilecek özelliktedir. Paranın değer kaybının, altına göre hesap edilmesi, çok defa zararı karşılayabilir.
Para değer kaybının enflasyon oranına göre hesaplanması en uygun yol olsa da enflasyon oranının tam olarak tespiti güçtür.
Üçüncü yol piyasada geçerli yabancı paraların esas alınmasıdır. Onlar da birer kâğıt para olduğu için hem enflasyona maruz kalmakta hem de uluslararası borsalardaki genel eğilime paralel olarak dalgalanmaktadır.
Netice olarak taraflar para değer kaybını neye göre hesap ederlerse etsinler, ödeme yapıldıktan sonra birbirleriyle helalleşmeleri uygun olur. Çünkü değer kaybının tam tespiti zordur.
Bu konuda sitemizde İslam Fıkhı Açısından Borçlanmalarda Enflasyon Farkı başlıklı bir yazı bulunmaktadır. O yazıyı okumanızı tavsiye ederiz. Yazıya aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz:
