SORU:

Kur'an-ı Kerim'de birçok yerde geçen "yeşâu" fiilini başında bulunan "men" kelimesine nispet ediyor ve "gerekli gayreti göstermek" anlamında olduğunu söylüyorsunuz. Ancak Şûrâ suresi 52. ayette "men neşâu" yani "Biz emrettiğimizi" şeklinde geçer. Böylece ayet: "Biz emrettiğimizi doğru yola iletiriz" anlamına gelir. Niçin "şâe" fiilini sürekli "men" kelimesine nispet ederek anlam veriyorsunuz?