CEVAP:

Bir topluluğa aynı anda birden fazla nebînin gelmesi ve bunların ortak bir şekilde çalışmaları Kur’an’a göre mümkündür. Hz. Musa ve Hz. Harun bunun bir örneğidir. Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:

“Bu Kitap’ta Musa’yı da anlat. O, yürekten bağlıydı; nebî olan elçi idi. Ona, Tur’un (Sina Dağı’nın) sağ yamacından seslenmiş, özel bir konuşma için yaklaştırmıştık. Ona ikramda bulunarak kardeşi Harun’u da nebî olarak armağan etmiştik.” (Meryem, 19/51-53)

Ayrıca yine ayetlerden diğer birçok nebînin de birbiriyle akraba olduğunu ve aynı dönemde nebîlik yaptığını öğreniyoruz. En’âm sûresinin 83. ayetinden itibaren 18 nebînin ismi sayılmış ve sonra şöyle buyurulmuştur:

“(Bu ismi geçen nebîlerin) Babaları, soyları ve kardeşleri… Onları da seçtik ve onlara da doğru yolu gösterdik.” (En’âm, 6/87)

Hz. İbrahim’in oğulları Hz. İsmail, Hz. İshak ve yeğeni Hz. Lut aynı dönemin nebîleri idiler. Hz. İshak’ın oğlu Hz. Yakup, Hz. Yakup’un oğlu Hz. Yusuf, Hz. Davut’un oğlu Hz. Süleyman, Hz. Zekeriya’nın oğlu Hz. Yahya’dır ve bunlar baba-oğul nebîlik yapmışlardır. Teyze çocukları olan Hz. İsa ile Hz. Yahya’nın görüştükleri de bilinen bir şeydir.

Kur’an’da açıkça zikredilmese de Hz. Musa’nın kayınpederinin Hz. Şuayp olduğu rivayet edilir. Yine Kur’an’da ismi geçmeyen; ancak nebî olduğuna inanılan Yûşa b. Nûn da Hz. Musa’nın öğrencilerinden bir tanesiydi.

Tüm bu bilgiler ışığında bazı nebîlerin aynı dönemde yaşadıkları ve birbirleriyle iletişim halinde oldukları anlaşılır.