Sema deyince akla gelen göktür. Gök, yuvarlak dünyanın tamamını sarar. Önümüz, arkamız, üstümüz ve altımız sema ile sarılmıştır. Sema, yükseklik anlamını taşır. Araplar tavana, atın sırtına hatta yerden yükselen ota bile sema derler. (Mekâyisü’l-Luğa)

Yukarıdaki resim dünyanın fotoğrafıdır[1]. Onun üstü, altı, önü, arkası semadır.

Allah’ı benzeteceğimiz hiçbir şey yoktur. (Şûrâ, 42/11) “Gökteki ilah O’dur, yerdeki ilah da O. Bütün kararları doğru olan ve her şeyi bilen O’dur.” (Zuhruf, 43/84)

“Gökleri ve yeri altı günde yaratan odur. Sonra Arş’ı hâkimiyeti altına almıştır. Yere ne girer ondan ne çıkarsa gökten ne iner ve gökte ne yükselirse onu O bilir. Nerede olursanız olun, O sizinle beraberdir. Allah, yaptığınız her şeyi görür. Göklerde ve yerde hâkim olan yalnız O’dur. Bütün işler O’na yönlendirilir.” (Hadîd, 57/4-5)

“İnsanı biz yarattık, ona şah damarından daha yakın olduğumuzdan içinin ona ne fısıldadığını biliriz.” (Kâf, 50/16)

Allah, kudreti ve ilmi ile her yerde olduğu gibi zatıyla da her yerdedir. O, zatıyla bize, şahdamarımızdan daha yakındır. Bu sebeple içimizin bize ne fısıldadığını bilir. Üzerimizde görevli melekler de bize yakındır. Ama onların yakınlığı, içimizde olanı bilecek kadar değildir. Onlar ancak ağzımızdan çıkan sözü ve yaptığımız işi bilebilirler. Allah Teâlâ şöyle buyurur:

“Oturmuş iki görevli, sağından ve solundan kaydederler. Ağzından ne söz çıksa onu gözeten biri mutlaka yanında hazır olur.” (Kâf, 50/17-18)

Üzerinizde korumaların olduğu bir gerçektir. Değerli yazıcılardır onlar. Yaptığınız her şeyi bilirler.” (İnfitâr, 82/10-12)

Öyleyse “Allah semadadır” sözü, ona bir yer belirlemek için değil yüceliğini ifade içindir.

[1] www.resimler.tv/resim4845.htm, sitesinden alınmıştır.