CEVAP:

İmamlık bilgi ve yeteneğine sahip olan âmâ bir insanın bu görevi yapmasında bir sakınca yoktur. Peygamber sallallâhu aleyhi ve sellem, Medine dışına çıktığı zamanlarda yerine vekil ve imam olarak âmâ bir sahabî olan Abdullah İbn Ümmi Mektûm’u bırakırdı.

Âmâların imamlık yapmasını mekruh gören bazı Hanefî fakihler vardır. Onlar bunun sebebini, âmâların gözleri görmediği için elbiselerini temiz tutamama ihtimali olarak belirtirler.

Şafii mezhebine göre imamlık konusunda gözleri gören ile görmeyen arasında herhangi bir fark yoktur.

Maliki ve Hanbelî mezheplerine göre de âmânın imamlığı caizdir; yalnız temizlik konusunda gerekli titizliği göstermesi bakımından sağlam kimsenin imamlığı tercih edilir.[1]

Demek ki elbisesinde namaza mani olacak bir pislik bulunmayan ve imamlık bilgi ve yeteneğine sahip bulunan âmâların imamlık yapmasında herhangi bir sakınca yoktur.

Cevabın yayımlandığı yer için bkz: Yahya Şenol-Enes Alimoğlu, İnsanlık Tarihi Boyunca O Namaz, Süleymaniye Vakfı Yayınları, İstanbul, 2016, s. 146.

[1] Ahmet Özel, “A’mâ”, DİA, İstanbul, 1989, c: 2, s: 554.