Kurbanda asıl olan, faydalanılabilir bütün parçalarının kesiliş maksadına uygun olarak ticari bir menfaat beklemeksizin onu hak eden taraflarca kullanılmasıdır. Kurban etinin (bu minvalde faydalanılabilir bütün kısımlarının) üçte biri kesenin, üçte biri kesenin eşi-dostu akrabalarının, üçte biri de fakir-fukaranın hakkı olup bu yolda sarf edilmesi esastır.

Ancak, kurban sahipleri bahsedilen kısımları meccanen kesimhanede bırakıp almıyorlar ve bu şekilde kaldığında da zayi olma durumu söz konusu ise tercihe şayan olan uygulama, kesimhane sahiplerinin bu kısımları paraya çevirip giderleri düştükten sonra kalanı hayra harcamaktır. Tercih ve tavsiye edilmeyecek ve fakat yapıldığında haram olduğu da ileri sürülemeyecek son diğer seçenek ise bu kısımların zayi olmaktan kurtarılıp ticari gaye ile değerlendirilmesidir.