Ülkemizde bitmek bilmeyen etnik ayrımcılıkların dinimizdeki yeri nedir?
Tarih: 23 Şubat 2012
CEVAP:
Kişinin etnik kökeni ve dili, kendi tercihi değil, Allah’ın takdiridir. Kişinin kendine ait olan, kendi yaptığıdır. Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“İnsanın kendi yaptığından başkası kendinin değildir.” (Necm, 53/39)
“Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’tan korkun ki esirgenesiniz.” (Hucurât, 49/10)
“Ey insanlar! Sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Milletler ve kabileler haline koyduk ki birbirinizle tanışasınız. Kolayca tanıyasınız. Şüphesiz, Allah katında en değerliniz, O’na karşı gelmekten en çok sakınanızdır. Allah bilendir, haberdardır.” (Hucurât, 49/13)
Nebîmizin de şunları söylediği rivayet edilmiştir:
“İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.” (Müslim, İman, 22 (54/93); Ahmed b.Hanbel, 2/391)
“…(Kavmiyetçilik) asabiyet duygusuyla öfkelenen, asabiyet uğruna savaşırken yahut asabiyet davası güderken körü körüne açılmış bir bayrak/amaç altında ölen kimsenin ölümü cahiliye ölümüdür.” (Müslim, İmâre, 57; Nesâî, Tahrîm, 28; İbn Mâce, Fiten 7).
Bütün bu ayet ve hadisler, ırkçılığın/etnik ayrımcılığın dinimizde yeri olmadığını açıkça göstermektedir.
Biraz daha geniş bilgi için lütfen aşağıdaki linkleri tıklayınız:
